Er zijn 3 verschillende soorten groene kikkers: de poelkikker of kleine groene kikker (Pelophylax lessonae), de meerkikker of grote groene kikker (Pelophylax ridibundus) en duizenden jaren geleden is er door een kruising tussen deze twee soorten een derde soort ontstaan: de bastaardkikker of middelste groene kikker (Pelophylax kl. esculentus). De drie soorten zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden. Ze hebben alledrie zwarte vlekken en op de rug een lichtgroene streep. De poelkikker is tijdens de paartijd wat geler. Er is wel een duidelijk verschil in het geluid dat de mannetjes tijdens de paartijd maken. De voortplanting is van april tot juli. Groene kikkers kunnen met het roepen om een vrouwtje behoorlijk kabaal maken, de bekende kikkerconcerten. Er zijn liefhebbers die daar het raam voor openzetten, anderen doen geen oog meer dicht. Ze maken het geluid met behulp van 2 uitwendige kwaakblazen zoals op de foto's hieronder is te zien.
De meerkikker heeft donkergrijze kwaakblazen, bij de poelkikker zijn ze wit en bij de bastaardkikker lichtgrijs.
|
Geen opmerkingen:
Een reactie posten